Wees welkom lieve persoon,

Eerst en vooral bedankt dat je even een kijkje komt nemen op mijn website. 

Laat ik mezelf even voorstellen en jou vertellen waarom ik met deze website ben gestart.

       Ik ben Lily, een jonge ambitieuze dame die voorbij de dertig is. Samen met mijn partner vormen wij al meer dan tien jaar een gelukkig team. We zijn niet getrouwd, want dat hoeft niet voor ons. Door iedere morgen en avond oprecht tegen elkaar te zeggen hoeveel we van elkaar houden betekent meer dan een symbolische ring rondom onze vinger. We hebben samen drie kindjes. Twee zoontjes en één sterrenkindje. Ons meisje is heen gegaan toen ik zeven maand zwanger was. Ze mag dan wel niet in ons huisje rondhuppelen, toch is ze een deel van ons gezin. 

Met mijn partner besloten we, vanaf onze eerste zoon, dat ik zou thuis blijven om voor hem en het huishouden te zorgen. Dat klinkt waarschijnlijk heel vreemd en dat is toch niet meer voor de tijd van nu. (ook een taboe) Toch zou ik het voor niets anders willen ruilen. Maar het is niet omdat ik huismama ben dat ik hierdoor geen ambities heb. 

Van kinds af schreef ik graag dingen op. Het waren dan vooral krabbeltjes. Ik schreef ook niet bepaald netjes toen ik op school was, maar toch zat schrijven er toen al in. Tijdens mijn pubertijd schreef ik veel gedichten, die gingen vooral over vriendschap, liefde, verdriet... Toen ik achttien jaar was besloot ik om een boek te schrijven. Ik was toen al een optimist voor de honderd procent. Ik zei dan ook steeds met een enthousiaste stem dat ik een boek schreef. Uiteindelijk, na al die jaren, kan ik eindelijk zeggen dat mijn droom is uitgekomen. Mijn eerste boek is uitgekomen: Verborgen verlangens, is een feit. Ik kan nog steeds niet verwoorden wat het met me doet om mezelf nu auteur te noemen, maar het voelt erkentelijk en goed.

Buiten het zorgen van mijn gezin en het schrijven van verhalen hecht ik veel belang door af en toe een momentje voor mezelf te nemen. Een etentje, een dagje naar de sauna, een theaterstuk gaan bekijken,... zijn de dingen die me even kunnen doen vergeten wat de dagelijkse manier van leven inhoudt. Maar ook een wandeling of het beluisteren van muziek zorgen ervoor dat ik alles in mijn hoofd een plaats kan geven, vooral omdat ik hoog sensitief ben en behoefte heb om de overbodige prikkels los te laten. Ik lees ook heel graag: een waargebeurd verhaal, een thriller, een jeugdboek... maar wat ik vooral lees zijn boeken die je doen nadenken over het leven, over hoe we leven, over de maatschappij. Aan de hand van deze boeken heb ik voor mezelf geleerd hoe IK door het leven wil gaan en niet hoe anderen het willen. Het klinkt misschien vreemd, maar de lockdown periodes tijdens corona, hebben voor mij nieuwe wegen open gedaan. Ik heb tijdens het wandelen mij de nodige levensvragen gesteld: Wie ben ik? Wat wil ik? Hoe zie ik mezelf in vijf jaar? Wat wil ik in die vijf jaar waarmaken? Steeds kwam ik op antwoorden die onwaarschijnlijk leken. En toch, naarmate de wandelingen begon ik te beseffen dat ik mijn leven leidde zoals anderen me wouden zien of hoe ik het best kon leven zonder de nodige commentaar te krijgen. Ik besefte dat ik hierdoor niet gelukkig was...Nu, zoveel maanden later, heb ik dit probleem aangepakt. Ik ben uit mijn kast gekropen en het lijkt alsof ik ben herboren. Ik ben en kan eindelijk mezelf zijn! Wat mensen denken, dat laat ik los en bekijk het niet meer negatief. Al is dat niet altijd simpel, want mensen zullen altijd een oordeel over je hebben ongeacht wat je doet in je leven, maar ik heb het losgelaten en een plaats kunnen geven. Ik ben wie ik ben en ik hoef me voor niemand te schamen...

Daarom ben ik begonnen aan deze website, omdat je jezelf als persoon nooit mag schamen om wie je bent of wat je doet in je leven. Ieder heeft zijn verleden, iedereen heeft zijn problemen, elk van ons heeft zijn mening,... Leef je leven niet zoals anderen het willen, maar leef het zoals jij het wil. We leven tenslotte maar één keer! Zolang je jezelf gelukkig voelt, respect hebt voor jezelf en anderen... Doe het en ga ervoor de 100%!

Ik wens jullie alvast een fijn bezoek toe aan deze website. Hier zullen taboes worden besproken aan de hand van korte verhalen, podcasts, anonieme getuigenissen... De website is verdeeld in twee: Lily is voor verschillende onderwerpen die als taboe worden genomen, zoals: verslaving, zelfdoding, ziekte, verlies... Lilou is voor de onderwerpen die te maken hebben met seksualiteit, intimiteit en verlangens. 

Aarzel niet om je mening naar me te sturen of wil je je verhaal kwijt. Stuur me gerust! Wil je graag een anonieme getuige worden en je verhaal meedelen met anderen dan kan dit zeker. Niks is hier taboe en niemand zal je hier met de vinger wijzen. Ik al helemaal niet! Daarom vraag ik ook om deze website met respect te behandelen. Iedereen heeft een mening en niet iedereen deelt dezelfde mening, dat moet ook helemaal niet. Wat wel moet is dat we elke mening met respect uitten ten opzichte van anderen. Harmonie klinkt misschien zweverig, maar toch is het dat waar we in deze samenleving hard voor moeten vechten.

Veel liefs,

Lily